Σε γενικές γραμμές, ένας πομποδέκτης είναι μια συσκευή που μπορεί να στείλει και να λάβει σήματα, ενώ ένας αναμεταδότης είναι ένα στοιχείο του οποίου ο επεξεργαστής είναι προγραμματισμένος να παρακολουθεί τα εισερχόμενα σήματα και να έχει προ-προγραμματισμένες απαντήσεις σε δίκτυα επικοινωνίας οπτικών ινών.Στην πραγματικότητα, οι αναμεταδότες τυπικά χαρακτηρίζονται από τον ρυθμό μετάδοσης δεδομένων και τη μέγιστη απόσταση που μπορεί να διανύσει ένα σήμα.Οι πομποδέκτες και οι αναμεταδότες είναι διαφορετικοί και δεν είναι εναλλάξιμοι.Αυτό το άρθρο εξηγεί τη διαφορά μεταξύ πομποδέκτη και επαναλήπτη.
Πομποδέκτες εναντίον αναμεταδοτών: Ορισμοί
Στις επικοινωνίες με οπτικές ίνες, οι οπτικοί πομποδέκτες έχουν σχεδιαστεί για να μεταδίδουν και να λαμβάνουν οπτικά σήματα.Οι κοινώς χρησιμοποιούμενες μονάδες πομποδέκτη είναι συσκευές I/O (είσοδος/έξοδος) με δυνατότητα εναλλαγής θερμότητας, οι οποίες είναι συνδεδεμένες σε συσκευές δικτύου, όπως διακόπτες δικτύου, διακομιστές και παρόμοια.Οι οπτικοί πομποδέκτες χρησιμοποιούνται συνήθως σε κέντρα δεδομένων, εταιρικά δίκτυα, υπολογιστικό νέφος, συστήματα δικτύου FTTX.Υπάρχουν πολλά είδη πομποδεκτών, όπως πομποδέκτες 1G SFP, 10G SFP+, 25G SFP28, 40G QSFP+, 100G QSFP28, 200G και ακόμη και πομποδέκτες 400G.Μπορούν να χρησιμοποιηθούν με μια ποικιλία καλωδίων ή καλωδίων χαλκού για μετάδοση μεγάλων αποστάσεων σε δίκτυα μικρής ή μεγάλης απόστασης.Επιπλέον, υπάρχουν πομποδέκτες οπτικών ινών BiDi που επιτρέπουν στις μονάδες να μεταδίδουν και να λαμβάνουν δεδομένα σε μία μόνο ίνα για να απλοποιήσουν τα συστήματα καλωδίωσης, να αυξήσουν τη χωρητικότητα του δικτύου και να μειώσουν το κόστος.Επιπλέον, οι μονάδες CWDM και DWDM που πολυπλέκουν διαφορετικά μήκη κύματος σε μία ίνα είναι κατάλληλες για μετάδοση σε μεγάλες αποστάσεις σε δίκτυα WDM/OTN.
Διαφορά μεταξύ πομποδέκτη και αναμεταδότη
Τόσο οι επαναλήπτες όσο και οι πομποδέκτες είναι λειτουργικά παρόμοιες συσκευές που μετατρέπουν ηλεκτρικά σήματα πλήρους διπλής όψης σε οπτικά σήματα πλήρους διπλής όψης.Η διαφορά μεταξύ τους είναι ότι ο πομποδέκτης οπτικών ινών χρησιμοποιεί μια σειριακή διεπαφή, η οποία μπορεί να στείλει και να λάβει σήματα στην ίδια μονάδα, ενώ ο επαναλήπτης χρησιμοποιεί μια παράλληλη διεπαφή, η οποία απαιτεί δύο μονάδες οπτικών ινών για να επιτευχθεί ολόκληρη η μετάδοση.Δηλαδή, ο επαναλήπτης πρέπει να στείλει ένα σήμα μέσω μιας μονάδας στη μία πλευρά και η μονάδα στην άλλη πλευρά ανταποκρίνεται σε αυτό το σήμα.
Αν και ένας αναμεταδότης μπορεί εύκολα να χειριστεί παράλληλα σήματα χαμηλότερου ρυθμού, έχει μεγαλύτερο μέγεθος και μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας από έναν πομποδέκτη.Επιπλέον, οι οπτικές μονάδες μπορούν να παρέχουν μόνο ηλεκτρική σε οπτική μετατροπή, ενώ οι αναμεταδότες μπορούν να επιτύχουν μετατροπή ηλεκτρικής σε οπτική από το ένα μήκος κύματος στο άλλο.Ως εκ τούτου, οι αναμεταδότες μπορούν να θεωρηθούν ως δύο πομποδέκτες τοποθετημένοι πλάτη με πλάτη, οι οποίοι είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιηθούν για μετάδοση σε μεγάλες αποστάσεις σε συστήματα WDM που δεν είναι προσβάσιμα από κοινούς οπτικούς πομποδέκτες.
Συμπερασματικά, οι πομποδέκτες και οι αναμεταδότες είναι εγγενώς διαφορετικοί ως προς τη λειτουργία και την εφαρμογή.Οι επαναλήπτες οπτικών ινών μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μετατροπή διαφορετικών τύπων σημάτων, συμπεριλαμβανομένης της πολλαπλής λειτουργίας σε απλή λειτουργία, της διπλής ίνας σε μία ίνα και ενός μήκους κύματος σε άλλο μήκος κύματος.Οι πομποδέκτες, οι οποίοι μπορούν να μετατρέψουν μόνο ηλεκτρικά σήματα σε οπτικά σήματα, χρησιμοποιούνται εδώ και πολύ καιρό σε διακομιστές, μεταγωγείς εταιρικών δικτύων και δίκτυα κέντρων δεδομένων.
Ώρα δημοσίευσης: 15 Αυγούστου 2022